Na ruim zes jaar Joint Corridors Off-Road is het tijd om het net op te halen. Wat heeft het allemaal opgeleverd? Zijn de doelen bereikt? Adviesbureau Buck Consultants International deed kwantitatief onderzoek en programmamanager Jeroen reageert op de uitkomsten.
Resultaten Joint Corridor Off-Road
- 50 Joint Corridors
- 500 vertrekken en aankomsten per jaar
- 3 miljoen TEU transportcapaciteit
- 900 kiloton CO2
- 400 miljoen wegkilometers
Wat was het doel?
Het doel van het Joint Corridors Off-Road (JCOR)-programma is het vergroten van de modal shift en als gevolg daarvan het verminderen van de CO2-uitstoot in de transportsector en het verlagen van de filedruk. De tweede fase van het programma loopt ten einde, dus een belangrijke vraag is in hoeverre dat ook is gelukt. Wat hebben de JCOR-projecten nu daadwerkelijk bijgedragen aan het verbeteren van de duurzaamheid en leefbaarheid in Nederland?
Die vraag is op twee manieren te beantwoorden, vindt JCOR-programmamanager Jeroen Bolt. “Enerzijds kun je gewoon gaan meten hoeveel CO2-uitstoot er minder wordt uitgestoten doordat vracht niet meer per truck maar over water of rails wordt vervoerd. Anderzijds kun je zeggen: dit is nog maar het begin. Door het programma is de basis gelegd om in de toekomst nog meer CO2-uitstoot te verminderen en kilometers van de weg te halen. Ik snap dat mensen zeer geïnteresseerd zijn in de cijfers over wat er tot nu toe aan verbetering is behaald, en dat is ook belangrijk, maar laten we vooral ook kijken naar de potentie voor de toekomst.”
Meetmethode en aannames
Wat precies het effect is van het JCOR-programma op de CO2-uitstoot binnen een bepaalde transportroute, is moeilijk exact te bepalen. Je weet immers nooit zeker of een lading die via een Joint Corridor van A naar B wordt getransporteerd, zonder het bestaan van die Joint Corridor op een andere manier zou zijn getransporteerd. Grote kans dat dit per truck over de weg zou zijn gebeurd, maar of dat echt zo is weet je niet. Dat is een aanname, er is geen controlegroep.
Een andere aanname betreft de hoeveelheid CO2-uitstoot (uitgedrukt in kiloton) die het transport van 1 TEU vracht A naar B met een bepaalde modaliteit veroorzaakt. Je gaat dit niet letterlijk meten, met bijvoorbeeld een sensor in de uitlaat van een dieseltruck, maar je gaat uit van kengetallen. Deze kengetallen per modaliteit zijn in 2014 in het kader van de Green Deal vanuit overheidswege vastgelegd en zijn te vinden op de website co2emissiefactoren.nl.
Binnen het JCOR-programma is besloten om de theoretische impactcapaciteit van een Joint Corridor te berekenen aan de hand van de totale capaciteit (aantal ritten per week x aantal TUE per boot/trein) die via een multimodale transportroute kan worden getransporteerd. Door deze te vergelijken met het aantal vrachtwagenkilometers dat hiervoor nodig zou zijn geweest, krijg je een inschatting van de potentiële besparing van een Joint Corridor, zowel in wegkilometers als in CO2-footprint. Dus als je nu kijkt naar de huidige 44 corridors, met zo’n 200 ‘ritten’ per week dan zijn die goed voor een totale transportcapaciteit van 2,8 miljoen TEU. Vergeleken met wegtransport kan daar wekelijks 750 kiloton CO2 mee worden bespaard en worden ruim 300 miljoen minder wegkilometers gereden. < evt actualiseren naar de laatste cijfers >
Onafhankelijk onderzoek
Om te toetsen of de door JCOR gehanteerde rekenmethode daadwerkelijk klopt en of de genoemde besparingen ook daadwerkelijk worden gehaald, is er tijdens het project ook onafhankelijk onderzoek gedaan. Dit is uitgevoerd door adviesbureau Buck Consultants International (BCI) dat hier veel expertise in heeft. Hieruit kwamen twee belangrijke conclusies naar voren. De eerste was dat de manier waarop JCOR de potentiële besparingen tot dan toe kwantificeerde, ook de juiste was. Volgens BCI leidde dit tot een accurate ‘voorcalculatie’ van wat een Joint Corridor aan voordeel biedt.
Tijdens het onderzoek werd ook gekeken in hoeverre de potentiële bespaarcapaciteit van de Joint Corridors ook is behaald. Hieruit kwam naar voren dat de benuttingsgraad momenteel op 77% ligt. Dit kun je positief en negatief duiden. Positief: er is dus binnen de huidige corridors ruimte om nog meer vracht ‘off road’ te halen. Negatief: het is nog niet gelukt om de potentiële capaciteit van de Joint Corridor ten volle te benutten. Toch concludeert BCI in zijn eindrapport: “JCOR is erin geslaagd om potentiële (mogelijk) structurele, intermodale dienstverleningen op te zetten die in de toekomst de verwachte volume ook in de praktijk gaan realiseren.”
Conclusies en reacties
Programmamanager Jeroen Bolt is tevreden met de onderzoeksresultaten en conclusies van BCI. “Ik ben allereerst blij dat we in ieder geval de juiste rekenmethode hebben gehanteerd en dat BCI dit onderschrijft. Dat we nog niet de volledige capaciteit benutten, vind ik bij nader inzien niet zo verkeerd. Ik had dit percentage uiteraard liever hoger gezien, maar 100% benuttingsgraad in transport is een utopie. Je hebt altijd met weekends, feestdagen, stakingen, laagwaterstanden en andere zaken te maken waardoor je nooit de volle capaciteit kunt halen. Laten we ook niet vergeten dat de corridors vanuit commerciële partijen zijn opgezet, op basis van een sluitende business case. Dat de bezettingsgraad rond de 80% zit, is dan niet zo gek. Zou het veel minder zijn, dan was het voor de betrokken partijen waarschijnlijk financieel niet meer aantrekkelijk.”
Heeft het JCOR-programma zijn doel bereikt? Jeroen Bolt: “Er is een beweging in gang gezet. We hebben een ecosysteem van corridors neergezet, barrières weggenomen en een community van bedrijven bij elkaar gebracht die gezamenlijk de modal shift hebben gemaakt. Dit is voor mij het belangrijkste. We hadden voorafgaand aan dit programma geen harde doelstellingen over CO2-reductie of wegkilometers, die hebben we vooral onszelf opgelegd. Het primaire doel was innovaties tot stand brengen, opschalen en een community opzetten. Als ik zie wat er nu staat, denk ik dat we die doelen ruimschoots hebben behaald.